één week thuis...

Op de luchthaven wachtte ons een leuke ontvangst. De jongens hadden een spandoek gemaakt, de 2 peters stonden te blinken, emotionele grootouders, een lieve vriendin...

Wij hebben genoten en redeat keek verwonderd rond.

Vandaag zijn we juist één week thuis. En het gaat goed...

Het is wat zoeken om zijn ritme te vinden, maar al snel merkten we dat hij helemaal nog géén ritme heeft. Dus onze hoofdbezigheid is voornamelijk eten geven! Om de 3 uur heeft hij honger, dag en nacht... Gelukkig zijn we een paar weken met 2 thuis want anders zou de vermoeidheid niet te harden zijn.

Maar hij doet het super-goed!!!

Hij is altijd goedgezind, lacht bijna de ganse dag. Kirt als hij zijn broers hoort.

De dag na aankomst zijn we in de klassen van Jenne en Wiebe goeiedag gaan zeggen. Wat een warm onthaal!! Het deed ontzettend veel plezier te voelen hoe er met ons meegeleefd werd.

En nu proberen wij hier een warm nest te maken voor onze kleine jongen. Vandaar dat we ook een maand geen enkel bezoek gaan ontvangen en ons volledig focussen op elkaar.

We proberen onze blog nu regelmatig bij te houden zodat iedereen ons wat kan volgen.

Tot binnenkort!

Een filmpje.......

Afscheid......

Morgen beginnen we aan onze allerlaatste dag in Addis.
Het is toch wel met een dubbel gevoel dat we vertrekken.
We zijn ontzettend blij dat de drie broers eindelijk gaan samengebracht worden

Maar we beseffen ook heel goed dat we Redeat ver weg gaan brengen van  zijn geboorteland.
Toch voelen we heel sterk dat we ons altijd nauw verbonden zullen voelen met Ethiopie . En als hij oud genoeg is komen we zeker terug om een rondreis te maken.
Dus het is een afscheid morgen maar met een knipoog naar de toekomst.

Morgen gaan we nog een laatste keer naar het Amba om afscheid te nemen van zijn verzorgsters. Ze waren vandaag dolblij dat we  nog eens met Redeat waren langs gekomen.
Het is ontroerend om te zien en te voelen hoe ze aan de kindjes gehecht zijn.
Dus het zal morgen weer een emotioneel moment worden als we voor de laatste keer  de poort van het Amba achter ons dicht trekken.

Voor de rest staat er niet veel meer op het programma. Inpakken, nog wat gaan shoppen om aandenkens voor Redeat te kopen en dan wachten tot we naar de luchthaven kunnen vertrekken.

Onze vlucht vertrekt hier om 23 u55 ( in Belgie 21u55) en we landen op 24 maart met 3 in Zaventem om 7u 55

Tot in Belgie

Lies Steven en Redeat

xxx

c

Alle papieren zijn in orde!!

Vandaag terug naar Amba geweest om Redeat zijn paspoort en visum te gaan ophalen.
Klinkt wel goed 'Redeat Vleminckx'!!

onze schatten van zonen

Deze mooie tekening had Jenne voor ons op school gemaakt. We mochten er pas op het vliegtuig naar kijken. We waren er natuurlijk SUPERBLIJ mee. En nu ligt ze op onze tafel zodat we er elke dag kunnen naar kijken. Dankjewel lieve Jenne!!

Redeat houdt heel graag het knuffeltje vast dat Wiebe voor hem heeft gekocht. Tijdens onze eerste reis heeft Wiebe het dan ook aan kleine broer gegeven. Wat leuk dat Wiebe zo een SUPERBROER is!

En wij zijn dolgelukkig met onze 3 schatten van zonen!!

Hij doet het super goed

Onze eerste nacht was een meevaller. Redeat heeft geslapen van 23u tot 6u. En wij dus ook. s Avonds wiegt hij zichzelf in slaap in zijn maxi cosi. Eigenlijk doet hij het heel goed. Het is een heel vrolijk kereltje.

Vandaag zijn we naar een plaatselijk project, een pottenbakkerij geweest. Het was een lange busrit maar hij heeft zijn ogen de kost gegeven. Hj heeft ook zjn eerste fruitpap gegeten en hij vond het lekker.

s Morgens en s avonds geniet hij ontzettend van zijn warm badje!

Morgen gaan we naar een lekker restaurant waar er op zondag ee heerlijk buffet is. We gaan de injerra nog missen als we terug thus zijn.

Eerste dag samen...

We zijn nog in een roes maar het voelt alleszins heel goed.

Redeat doet het super goed. Het is een vrolijk kereltje dat heel de tijd lacht en onze handen wil vasthouden.

Toen we hem in Amba gingen halen zeiden ze dat hij eerst nog naar de fotograaf moest voor een pasfoto voor op zijn paspoort. Ineens begonnen ze hem propere kleren aan te doen, een knalroze broek en een dikke wintermuts. Hij zag er geweldig uit, hilarisch gewoon.

Tot onze gote verbazing was hij veel bijgekomen sinds vorige keer, ongeveer 1,5kg. Hij zal heel snel aan een grotere maat zitten.

Op onze hotelkamer aangekomen heeft hij zich in zijn maxi cosi zelf in slaap gewiegd. Dat gaf ons ook de kans om effe onze ogen toe te doen. Daarna heeft hij een grote fles helemaal leeg gedronken. Dus hij zal deze week zeker nog bijkomen :-).

s Avonds heeft hij heel erg genoten van zijn warm badje. Steven is langs de kant van t straat een grote teil gaan kopen en daar kan hij net in.

Vanaf vandaag is ons gezin dus eindelijk compleet, na 46 maanden wachten.

Wij gaan deze week onder ons 3-tjes zeker nog volop genieten van het wondermooie Ethiopie.

Nog één slapeloze nacht...

Morgen is het dan eindelijk zover!!

Om 19u30 verlaten we de belgische bodem om de dag nadien om 8u(6u lokale tijd) te landen op ethiopische bodem.
We kijken er allebei héél erg naar uit.
Dan snel naar ons hotel, opfrissen en spurten naar het weeshuis waar ze ons dan EINDELIJK onze 3e zoon gaan geven. Het zal weer een emotioneel, maar héél intens moment worden.

Nu nog proberen te slapen deze nacht en jullie horen ons terug zodra we wat bekomen zijn ginder.

Tot gauw!!

En nu kunnen we ECHT AFTELLEN!!!!!!!

Het echte aftellen kan beginnen. De aftelkalender voor de kinderen hangt omhoog.

Nog 13 dagen en mama en papa vertrekken naar Ethiopie, 17 maart, en nog 20 dagen en Redeat komt aan op Zaventem, op 24 maart om 7u55. De dag voordien is hij net 9 maanden geworden. Dus toch een normale zwangerschapstermijn :)).

Hier in de Langestraat dus alles weer in orde aan t brengen om te vertrekken. Redeat zijn valies is al klaar, morgen die van ons.
Dan kunnen de lijstjes beginnen van wat er nog allemaal te doen valt. De concrete opvang regelen voor onze 2 jongens. Zal wel wat met pijn in t hart zijn dat we ze moeten achterlaten, maar we weten dat er goed voor hen gezorgd wordt. Bedankt oma's, opa en Katrijn hiervoor!!!

Voor de rest gaan we alles wat op ons af laten komen en wachten we nu vol ongeduld om terug dat vliegtuig op te stappen voor een slopende maar hoopvolle nachtvlucht.
Vandaag hoorden we ook dat het in Addis 25 graden en volle zon is. Denk daarbij nog een wolk van een jongetje... Wat kan een mens zich nog meer wensen!!