Vakantie

We zijn net druk van 2 weken Italië. Het deed deugd om er nog eens onder ons 5 tussenuit te zijn.
Het was leuk. We hebben genoten, van elkaar, van het (te)warme weer, van het lekkere eten, van de leuke stadjes, van het ontmoeten van nieuwe mensen....
Nu maken we ons klaar om zondag op chirokamp te vertrekken. En ook dit jaar gaan we, tot groot plezier van Redeat :-), weer mee als cookies.

Enkele sfeerbeelden:

Feestfeestfeestfeest....

Gisteren stond de dag hier helemaal in het teken van jarige zonen.
Maandag wordt Wiebe 10 en dinsdag Redeat 5.

Gisteren vierden we dit alvast met veeeeele vriendjes :-).



Eerst was het Redeat-feest:

En daarna was het Wiebe-feest:

Dardenne :-)

Naar jaarlijkse gewoonte brachten  we de periode tussen kerst en nieuw met ons gezinnetje door in de Ardennen.
Vorig jaar was er grote teleurstelling omdat er geen sneeuw lag. Maar de vreugde was des te groter toen we zaterdagochtend om 7u de gordijnen open trokken :-)) Redeat riep heel enthousiast : Ik zei het toch dat het kerstmis was!

Nog geen uur later was meneer sneeuwman een feit :-)

Voor iedereen een mooi 2015!!
( onze eerste gezins-selfie ;-) )

26/10/2010

DE legendarische dag waarop eindelijk HET telefoontje kwam dat ons leven voorgoed zou veranderen.
Om 15u15 om precies te zijn verscheen er op mijn schermpje 'Fiac'. Maar ik had totaal niet door dat een minuut later mijn leven helemaal op zijn kop zou staan. We wisten dat we gematched waren aan een kindje maar dat er een belangrijk medisch document niet in orde was. En dat kon nog wel een paar weken duren. Dus toen ik hun naam zag verschijnen dacht ik dat het was om nog wat verdere info over de stand van zaken te geven.
En het klopt dus helemaal dat je al zo lang aan t wachten bent en dan uiteindelijk HET telefoontje toch nog onverwacht komt :-).
En toen hoorde ik de magische woorden :' er wacht een jongetje op jullie in Amba. Hij is geboren op 23/6/2010 '. Ik wist niet wat ik hoorde!!?? Ik had altijd gedacht dat wij een iets ouder kindje van rond de 3 jaar zouden krijgen. Een babietje van 4 maanden was dus een grote verrassing :-).
En dat babietje is intussen een flinke kleuter van 4,5 jaar geworden :-).

Op stap met vriendje Habtamu.

Onverwacht kregen we de vraag of we niet mee naar Planckendael gingen met vriendje Habtamu. Dat moest ik geen 2 keer aan Redeat vragen. Samen met zijn dikke vriend op stap dat ziet hij altijd zitten :-).
Ze waren dan ook direct helemaal uitgelaten zodra ze samen waren :-). Aan energie hadden ze geen van beide tekort. Ni helemaal ontspannend voor de mama's maar oh zo leuk om hun samen bezig te zien :-).

Moe maar voldaan :-)

Een schooldag kan toch zooooooooo vermoeiend zijn :-).

Ineens op een onbewaakt moment vonden we Redeat om 18u30 in dromenland samen met de poes :-)

Het eerste gaatje...

En zo stil dat hij was :-). En hij was hélemaal niet bang zei hij :-). Mijn hartje daarentegen ...

Dagje Gent...

...onder adoptievriendinnen...

En het was echt genieten :

- van de zon
- van de terrasjes
- van het shoppen
- van elkaar
- van het bijpraten
- van onze eerste selfie
- van het vele lachen
- van ...

En s avonds vervolledigde de groep zich en zijn we met zijn 8-ten lekker gaan eten in een wereldcafé. Heel lekker en weer heel gezellig.

Mensen en momenten om te koesteren....