En op een dag als vandaag denk je dan toch weer even terug aan het moment dat ze je kind in je armen geven. Een gevoel dat door elke vezel van je lichaam gaat. Ineens heb je ook de geur terug in je neus, de geur van het weeshuis, van de straat... Een herinnering die we de rest van ons leven zullen mee dragen.
En deze ochtend aan de ontbijttafel hebben we een kusje gestuurd naar onze lotgenootjes die op DIT moment ook dat wondertje in hun armen krijgen!!! En dan wordt de heimwee naar Ethiopië even heel groot.
Ik heb Redeat dan tussen zijn speelgoed van ginder gezet en zo brachten we Ethiopië dan toch een beetje in huis:-).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten