Opgelucht

De eerste week school van onze jongen zit erop. En het is een héle opluchting dat hij het zo goed gedaan heeft. Slechts één ochtend heeft hij het effe moeilijk gehad en waren de traantjes er, en hartverscheurend roepen op mama. Ik heb er een korte pijn van gemaakt en het afscheid heel kort gehouden.
Maar nu gaat hij al lachend en zingend binnen. En zwaait me zelfs na aan het raam. Hij is blij met 'zijn' juf Katrien. En voor ons een pak van ons hart dat hij zich daar zo goed voelt. Hij heeft gelukkig ook een super lieve juf. In alle drukte vond ze het zelfs niet teveel moeite om toch een paar foto's van hem te nemen. En zo konden we zien hoe hij het daar doet.

En wat voor ons nog de grootste verandering is, is het slapen gaan. Tot 2 dagen geleden was dat een RAMP.  
Heel vermoeiend om hem avond na avond in bed te doen. Anderhalf uur waren we  bezig. Op school mogen ze slapen en wie sliep er daar het  langst.... Maar gisteren hadden ze hem niet slapen gedaan omdat er een activiteit was. s Avonds gebeurde het wonder:-))). Om 20u was het stil!! Bijna anderhalf uur vroeger dan anders. Vandaag dus gevraagd om hem geen dut te laten doen. En...het wonder geschiedde weer:-)). Zijn verhaaltje, kus, knuffel en....hij ging liggen en bleef liggen, zonder nog één woordje te zeggen. In zijn eigen bed!! Voordien moest hij altijd in ons bed liggen. En weer was het om 20u15 stil.
Dus wat ons betreft, een super geslaagde eerste schoolweek;-).